نقش کیفیت گزارشگری در کاهش اثر محدودیت سیاست تقسیم سود روی تصمیمات سرمایه … |
واژههای کلیدی: کیفیت گزارشگری مالی، سیاست تقسیم سود، سرمایهگذاری کل، سرمایهگذاری سرمایهای، سرمایهگذاری تحقیق وتوسعه
فصل اول
کلیات پژوهش
1-1 دیباچه
با پیشرفت علم و فنآوری، روابط اقتصادی سازمان به مراتب پیچیدهتر از گذشته شده و اقتصاد وارد مرحله جدیدی شده است، به طوری که موسسات کوچک به شرکتهای بزرگ سهامی چند ملیتی تغییر شکل دادند که این امر موجب توسعه و گسترش بازارهای مالی و پولی شده و هزاران نفر در سراسر دنیا اقدام به سرمایهگذاری در سهام شرکتها نمودهاند و این رشد و دگرگونی سریع روابط اقتصادی منجر به رقابت شدیدی درعرصه تجارت، صنعت و سرمایهگذاری شده است. لذا شرکتها برای بقا و گسترش فعالیتهای خود، نیاز به انجام سرمایهگذاریهای مناسب و بهموقع دارند. از آنجا که گزارشهای مالی شرکتها باید اطلاعاتی فراهم نماید که برای سرمایهگذاران بالقوه و بالفعل و بستانکاران و سایر استفادهکنندگان در سرمایهگذاریهای منطقی، اعطای اعتبار و تصمیمات مشابه سودمند باشد و اطلاعات ارائه شده باید برای کسانی که درک معقولی از امور تجاری و فعالیت های افتصادی دارند و یا خواستار مطالعه اطلاعات با سعی و کوشش معقول هستند، قابل فهم باشد. همچنین گزارشهای مالی بایستی اطلاعات لازم برای ارزیابی وضعیت مالی و بنیهی اقتصادی بنگاه گزارشگر، ارزیابی عملکرد و توان سود آوری، ارزیابی چگونگی تامین مالی و مصرف وجوه نقد، ارزیابی چگونگی ایفای مسئولیت مباشرت مدیریت و انجام تکالیف قانونی و فراهم کردن اطلاعات مکمل برای درک بهتر اطلاعات مالی ارائه شده و پیشبینی وضعیت آتی فراهم نماید. در نتیجه این گزارشها اهمیت به سزایی در تحقق اهداف یاد شده دارند و افزایش کیفیت آنها میتواند موجب کاراتر بودن سرمایهگذاری شرکتها و حفظ و توسعه منابع آن
خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir
ها گردد(خدائی و یحیایی، 1389).
از طرف دیگر در اواخر قرن 20 میلر و مودیلیانی[1] اثبات می کنند که در بازار سرمایه کامل، سیاست سود تقسیم شده در ارزش شرکت نامربوط است زیرا: (1) فقط سرمایه گذاری هایی که درآمد و جریان نقد آتی
تولید کنند روی ارزش شرکت اثر می گذارند و (2) سرمایه ها مستقل از تقسیم سود هستند. بعدها اصطلاح “اصل تفکیک” توسط فاما و میلر[2] یک پیشبینی مهم از قضیه نامربوط بودن تقسیم سود میسر میسازد : سیاست تقسیم سود نباید روی تصمیمات سرمایه گذاری اثر بگذارد.
با این حال در بازارهای ناقص سیاست تقسیم سود می تواند روی تصمیمات سرمایه گذاری موثر باشد. وقتی مدیران در مورد ارزش داراییها و پروژههای سرمایهگذاری بیشتر از سرمایهگذاران خارجی میدانند مشکلات و مخاطرات اخلاقی میتواند، دسترسی شرکت را به منابع خارجی محدود سازد. این محدودیت میتواند نتیجه رقابت بین پروژههای سرمایهگذاری و سود سهام برای منابع داخلی باشد و شرکت با محدود کردن منابع داخلی باید بین دنبال کردن سرمایهگذاریها و پراخت سود تقسیم شده یکی را انتخاب کنند. پرداخت سود سهام میتواند شرکت را مجبور به چشم پوشیدن از سرمایه گذاری روی پروژه ها کند. پژوهشهای اخیر نشان میدهد که سود سهام تقسیم شده اثر منفی روی سرمایهگذاری دارد. شواهدی که توسط باروا[3] وهمکاران بررسی شده است، نشان میدهد که مدیران به منظور حفظ سود سهام از فرصت های سرمایهگذاری چشمپوشی می کنند. دانیل و همکاران[4] (2010) به شواهد سازگاری رسیدهاند، شرکتهایی که با کمبود وجه نقد مواجه هستند به منظور حفظ تقسیم سود سرمایهگذاریهای خود را کاهش میدهند. همچنین ممکن است که شرکتی صرفا برای افزایش تقسیم سود سهام سرمایهگذاری های خود را کاهش دهد. ما فرض می کنیم که گزارشگری مالی نقش مهمی را در کاهش محدودیت و یا اثر منفی تقسیم سود بر روی سرمایهگذاری بازی می کند. کیفیت بالای گزارشگری با ارائه اطلاعات بیشتر روی ارزش سرمایهگذاری شرکت باعث عدم تقارن اطلاعاتی میشود(باشمن و اسمیت[5] 2001). علاوه بر این، کیفیت بالای گزارشگری مالی مشکلات و مخاطرات اخلاقی را ازطریق تسهیل نمودن قراردادها و نظارت بر آن کاهش می دهد(هیلی و پیلپو[6] 2001). پس شرکتهایی با کیفیت عالی گزارشگری مالی دسترسی بیشتری به منابع خارجی دارند. بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که مجبور به چشمپوشیدن از پروژههای سرمایهگذاری برای پرداخت سود سهام شوند(وانگ و یو[7] ،2012).
در این پژوهش نقش کیفیت گزارشگری در کاهش اثر محدودیت سیاست تقسیم سود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی خواهد شد. دراین فصل ابتدا مسئله بیان و ضرورت انجام آن تبیین میگردد. سپس با توجه به مسئله و سوالات پژوهش ، فرضیات پژوهش تدوین و ارائه می شود، در ادامه روش پژوهش بصورت کلی تشریح می شود.
1-2 بیان مسئله
فرم در حال بارگذاری ...
[شنبه 1400-05-16] [ 09:14:00 ق.ظ ]
|