مواد و روش کار:دراین مطالعه کارآزمایی بالینی ابتدا تعداد 27نفراز بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی تبریزکه تمایل به همکاری داشتند انتخاب شدند. از بین این بیماران 10 نفر دارای زخم اولسراتیو دو طرفه بودند و بصورت موردی-شاهدی دوسوکور وارد مطالعه شدند(گروه اول). در 17 نفر ضایعه دو طرف همسان و همخوان نبوده و فقط دارای زخم اولسراتیو یک طرفه بودند و  بصورت قبل و بعد وارد مطالعه شدند(گروه دوم).سپس در گروه اول برای هربیماربه مدت 4 هفته روزانه دوبار داروی”مخاط چسبMMF  دو درصد” در یک سمت و مخاط چسب بدون دارو  در سمت دیگرتجویزگردید.در گروه دوم فقط از داروی مخاط چسب MMFبر روی زخم به ترتیب مذکور استفاده شد. میزان سوزش ضایعات توسط معیارVAS(Visual Analogue Scale) ، اندازه ضایعات به وسیله کولیس دیجیتال،در ابتدای درمان و در طی چهار هفته درمانی بصورت هفتگی اندازه گیری وثبت شده

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

 وتغییرات آنها بررسی گردید. در طی درمان 2نفر از گروه اول و 2 نفر از گروه دوم به علت بعد مسافت و عدم توانایی برای رفت و آمد در طول پیگیری های هفتگی،تمایل به همکاری نداشتند و لذا از مطالعه خارج شدند. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار آماریSPSS v.16 و روش آماری paired t-test مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها :در گروه اول در سمت مورد در ابتدا وانتهای درمان از لحاظ میزان سوزش(P value=0/012)و از لحاظ اندازه زخم  (P value= 0/004)تفاوت معنی دار بوده است. در سمت شاهد، در ابتدا وانتهای درمان از لحاظ میزان سوزش  (P value=0/048)تفاوت معنی دار بوده ولی از لحاظ اندازه زخم  (P value= 0/21)تفاوت غیر معنی دار بوده است. در مقایسه سمت مورد و شاهد در گروه اول، از لحاظ اندازه زخم ،در هفته چهارم، اختلاف معنی دار شد.در گروه دوم نیز در ابتدا وانتهای درمان هم از لحاظ میزان سوزش (P value=0/004)و هم از لحاظ اندازه زخم   (P value = 0/002)تفاوت معنی دار بوده است.در هر دو گروه در پی گیری های هفته اول تا سوم از لحاظ میزان سوزش و اندازه زخم، تفاوت معنی داری وجود نداشت و تفاوت ها در هفته چهارم معنی دار شدند. هیچ عارضه جانبی دارویی از سوی بیماران گزارش نشد.