هدف: هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع اضطراب در دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر پاوه می‌باشد.

روش: روش بررسی این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی می‌باشد و نمونه‌گیری به روش طبقه‌بندی از نوع انتساب متناسب انجام شد. 290 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستانهای شهر پاوه انتخاب شدند و بوسیله‌ی پرسشنامه‌ای دو قسمتی که بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه‌ی اضطراب بک (1990) بود مورد بررسی قرار گرفتند. برای تحلیل آماری از نرم افزار SPSS21 و آزمون آماری کای اسکوئر استفاده گردید.

یافته‌ها: 79% دانش‌آموزان به درجات مختلفی از اضطراب مبتلا بودند. 26% اضطراب خفیف، 29% اضطراب متوسط و 24% اضطراب شدید داشتند، میانگین نمره‌ی اضطراب در دانش‌آموزان 4/17 بود.

میزان شیوع اضطراب در بین دانش‌آموزان دختر بیشتر از دانش‌آموزان پسر بود. یافته­های پژوهش  لزوم توجه به راهکارهای عملی در جهت کاهش اضطراب در دانش­آموزان دختر را متذکر می­سازد.

واژه­های کلیدی: اضطراب، دانش آموزان دختر و پسر

1-1- بیان مسأله

انسان از دیرباز تلاش کرده است با کلمات و واژه‌های مختلف حالات، احساسات و هیجانات خویش را ابراز دارد به همین منظور در هنگام کشمکش‌های درونی از اصطلاحاتی چون دلهره، دلشوره و نگرانی استفاده کرده است که در زبان کنونی روانشناسی اضطراب نامیده می‌شود.

سطح معینی از اضطراب برای مسائل مختلف زندگی ضروری است با این حال، فراتر از این سطح معین، اضطراب نقش انطباقی خود را از 

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

  دست می‌دهد و به صورت عامل تخریب موقعیت‌ها در می‌آید و همراه با درد و رنجی می‌گردد که به زحمت می‌توان آن را تحمل کرد و حالت بیمارگونه به خود می‌گیرد این نوع اضطراب است که استعدادها را تخریب می‌کند، مشکلات در تمرکز و حافظه به وجود می‌آورد و فرد مبتلا نمی‌تواند با شرایط موجود زندگی و محیطش روبرو شود و با آنها کنار بیاید.

نوجوانان و دانش‌آموزان دبیرستانی در معرض رویدادهای مختلفی در محیط خانه و مدرسه و در روابط با دوستان و همسالان خود قرار دارند. مسائلی چون نگرانی‌هایی درباره تحصیل، آینده شغلی، ازدواج، رضایت والدین، ایفای نقش خود در جامعه و از همه مهم‌تر تغییرات جسمی و جنسی ناشی از دوره بلوغ برای آنها اشتغال ذهنی به وجود می‌آورد و در نتیجه ناخواسته دچار اضطراب می‌شوند.

در مطالعه‌ای همه­گیر شناسانه که برنشتاین[1] و همکارانش (1995) انجام دادند به این نتیجه‌ دست یافتند که بین 8% الی 12% از نوجوانان از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند که در عملکرد روزانه آنها تداخل ایجاد می‌کند.

در همین راستا در مطالعه‌ای که توسط کندال[2] و همکارانش (2010) بر روی نمونه‌ای شامل 488 نفر از نوجوانان 7-17 سال انجام داده شد شیوع انواع اختلالات اضطرابی را بین 10تا 20 درصد گزارش کردند.

در همین راستا در پژوهشی دیگر که توسط مشکانی (1377) بر روی دانش‌آموزان دبیرستان قاسم آباد اسلامشهر انجام گرفت 15 درصد جمعیت مورد مطالعه دارای اضطراب آشکار و 20 درصد دارای اضطراب پنهان بودند.

همچنین بین اضطراب با میزان جنس، محل تحصیل، پایه تحصیلی و رشته تحصیلی ارتباط معنی‌داری یافت نشد. و میزان اضطراب دختران بالاتر از پسران بود.

از آنجا که یکی از اهداف اساسی روانشناسی ایجاد بهداشت روانی در سطح جامعه و پیشگیری از بیماریهای روانی است. اگر بتوان بیماریها را در مراحل نخستین و اولیه تشخیص داد و به درمان مؤثر و فوری آن پرداخت. به طور قطعی بسیار مؤثرتر از آن است که بخواهیم بیماری روانی که تمام علائم را داراست درمان نمود این مسأله در مورد قشر دانش‌آموز که پشتوانه و سرمایه کشور محسوب می‌شوند اهمیت بیشتری پیدا می‌کند از اینرو این پژوهش قصد دارد تا به بررسی میزان شیوع اضطراب در دانش‌آموزان مقطع دبیرستان در شهر پاوه پرداخته و این موضوع را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهد.

1-2- اهمیت و ضرورت پژوهش

دانش‌آموزان بزرگ‌ترین سرمایه‌های انسانی هر جامعه محسوب می‌شوند زیرا می‌توانند با درهم آمیختن نیروی جوانی، علم و مهارتهای آموخته شده، باعث پیشرفت جامعه شوند و در تمام کشورها سالیانه سهم زیادی از درآمد ملی صرف آموزش و پرورش می‌شود.