بررسی قابلیت دو گونه گیاهی در جذب فلزات سنگین خاک |
گیاهپالایی[1]، تكنولوژی پاكسازی خاكها و سیستمهای آبـی از فلزات سنگین آلاینده است (Clements et al., 2002). از فواید گیـاهپـالایی ایـن است كه حاصلخیزی خـاك بعـد از برداشـت فلـزات سـنگین تغییری نمیكند. البته تعداد زیادی از این تكنیكهای مهندسی بهدلیل محدودیتهای اقتصادی و منطقی قابل اجرا نیـست (Hulme & Hill, 2004). پاکسازی محیطزیست آلوده به فلزات سنگین و آلایندههای آلی توسط جذب آنها بهوسیله گیاهان یا گیاهپالایی امروزه جایگاه ویژهای پیدا کرده است. با توجه به اینکه روشهای سنتی برداشت عناصر سنگین از خاک و آب بسیار پرهزینه و دشوار و اغلب ناموفق است، لزوم استفاده از گیاهان کاهشدهنده آلودگی خاک و آب روشن است. از طرفی با توجه به نیاز روزافزون جنگلکاری در ایران، لازم است که تحقیقی جامع بر روی گونههای اکالیپتوس و نقش این گیاهان در جذب عناصر سنگین انجام شود. گیاهپالایی یک گزینه کم هزینه، بهویژه برای مناطق آلوده محسوب میشود. توانایی تجمع فوقالعاده فلزات سنگین در کاربرد روش گیاهپالایی، بر مبنای سرعت رشد (تولید زیستتوده) و میزان تجمع فلز سنگین (گرم فلز بر کیلوگرم بافت گیاه) استوار است. از اینرو یافتن مؤثرترین گیاه سریعالرشد اکالیپتوس با توانایی حداکثر در جذب فلزات سنگین منجر به اقدام بعدی برای معرفی گیاهان با توان ژنتیکی بالاتر میگردد.
2-1- بیان مسئله تحقیق
طی سالهای اخیر و در نتیجه اجرای بعضی برنامههای توسعه اقتصادی، صنعتی، كشاورزی و خدماتی در مناطق مختلف جهان، تعادل و توازن طبیعت در مواردی برهم خورده است كه این امر عوارضی را در مقیاسهای محلی یا منطقهای و حتی جهانی به همراه داشته است (تائبی و اسحاقی، 1380). آلودگی محیط زیست از جمله آلودگی خاك یكی از عوارض مهم به هم خوردن تعادل و توازن طبعیت میباشد. مهمترین آلایندههای خاك شامل فلزات سنگین، بارشهای اسیدی و مواد آلی میباشند كه از این میان فلزات سنگین به واسطه غیر قابل تجزیه بودن، سمیت زیاد، اثرات تجمعی و سرطانزایی مورد توجه میباشند(Mico et al., 2006). فلزات سنگین به فلزاتی گفته میشود كه دارای چگالی نسبتا بالا بوده و در غلظتهای كم سمی باشند (عرفان منش و افیونی، 1379). هرچند این عناصر به طور طبیعی دارای غلظت كمی در خاك موجود هستند اما پراكنش جغرافیایی آنها چه بهصورت طبیعی و چه از طریق فعالیتهای انسانی مشكلات و مسائلی را در بر خواهد داشت.
الگوی فعالیتهای صنعتی امروزی به آلودگیهای زیستمحیطی، بهویژه آلودگی با فلزات سنگین منجر میشود (Chehregani and Malayeri, 2007). میزان تخلیه آلایندههای فلزی در محیط با افزایش زندگی شهری رو به توسعه است. آلودگی زمینهای كشاورزی به وسیله فلزات سنگین در حال افزایش است. بعضی از بومشناسان اخیر منابع مختلفی از آلایندهها در اكوسیستمهای خاكی طبیعی را كه شامل فلزات
خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir
انتقال یافته توسط هوا، از دود اگزوز اتومبیلها، كارخانههای باتریسازی و رنگسازی و دیگر فعالیتهای صنعتی هستند، تشخیص دادهاند (Jaja and Odoemena, 2004).
در دهههای اخیر، فلزات سنگین بهدلیل خصوصیت آلایندگی ویژه آنها بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. برخی از این ویژگیها عبارتند از (Facchinelli et al., 2001):
– آنها مانند بسیاری از مواد آلی در طول زمان تجزیه نمیشوند.
– ورود آنها در خاک میتواند با هوازدگی سنگهای مادری و پدوژنزی ارتباط داشته باشد.
– اغلب به صورت کاتیونها هستند. در نتیجه تغییر شرایط زیستمحیطی در اثر فعالیتهای انسان (تغییر کاربری زمین، کشاورزی و تغییرات اقلیمی) یا از طریق اشباع شدن بیش از ظرفیت بافری خاک میتوانند تحرک پیدا کرده که در چنین وضعیتی بسیار خطرناک خواهند بود.
آلودگی فلزات سنگین یکی از مشکلات عمده زیستمحیطی است و معمولا ناشی از فعالیتهای صنعتی، نظیر بهرهبرداری از معادن، ذوب فلزات، فرایندهای تخلیه گاز، تولید انرژی و سوخت، کاربرد کود و آفتکش و فراوری پسماندهای شهری است. بدیهی است این پدیده با صنعتی شدن و نوگرایی جوامع شدت بیشتری یافته است (Tanhan et al., 2007) و این فعالیتها باعث ورود مقدار زیادی از عناصر سنگین به اتمسفر میشود. عناصر موجود در اتمسفر در نهایت به صورت فرونشست خشک، یا فرونشست تر روی سطح خاک و گیاهان قرار میگیرند. در مقیاس جهانی فرونشست جوی مهمترین عامل ورود عناصر سنگین به خاک محسوب میشوند (Deboudt et al., 2004; Schilling, and Lehman, 2002).
علیرغم تفاوتهایی كه در رفتار عناصر سنگین از لحاظ تحرک و قابلیت جذب آنها در خاک وجود دارد، در اغلب موارد میزان خروج آنها از طریق آبشویی و یا جذب به وسیله گیاهان نسبت به میزان ورود آنها به خاك بسیار كمتر است. این امر موجب انباشته شدن تدریجی عناصر در خاک می شود. روند انباشت عناصر سنگین در خاک بسیار كند بوده و اثرات آن پس از دهها سال قابل تشخیص است. به دلیل فرآیند انباشت عناصر تقریبا یك فرآیند برگشت ناپذیر است که در درازمدت موجب كاهش كیفیت خاك و در نهایت تخریب اراضی كشاورزی می شود (امینی و همکاران، 1385).
آلودگی خاك ناشی از فعالیتهای انسانی یكی از مهمترین مشكلات زیستمحیطی برای سلامت انسان است (Jian et al., 2008). چندین روش برای حذف فلز از خاك آلوده وجود دارد، مانند شستشوی خاك، روشهای شیمیایی و روشهای بیولوژیكی كه هزینه مهندسی زیادی را شامل میشوند و نیز اثرات نامطلوبی بر فعالیتهای بیولوژیكی بر جای میگذارند (Khan, 2005; Pulford &Watson, 2003). امروزه صنعتی شدن منجر به تخریب و آلودگی خاك در كشورهای درحال توسعه شده است كه اغلب راهكارهای اساسی برای حل این مشكل در این كشورها، هزینه بر یا غیرقابل دسترس هستند (Khan et al., 2009). به نظر میرسد که استخراج گیاهی (گیاهپالایی) امیدوارکنندهترین تکنیک باشد و محققان نیز توجه زیادی را به آن مبذول داشتهاند (Nascimento & Xing, 2006).
اساس گیاهپالایی یك روش امید بخش برای پالایش خاك و آب، جذب آلایندهها یا محصور شدن آنها به وسیله گیاهان میباشد. در ابتدا توجه، بیشتر روی گیاه عالی تجمع كننده نسبت به گیاهان غیرتجمع کننده متمركز شده بود (Baker et al., 1994; Brooks, 1998). اما بعدا با تناوب در جایگزینی گیاهان بومی، گیاهان قابل كشت تجمع كننده، بشدت مورد استفاده قرار گرفتند. احتمالا قابلیت دسترسی فلزات و جذب گیاهی، تیمار خاك و هم فاكتورهای در نظر گرفته شده را افزایش میدهند، در این خصوص گیاهپالایی یكی از روشهای زیستپالایی است كه در دهههای اخیر برای اصلاح و پالایش خاكهای آلوده به تركیبات آلی و معدنی ارائه شده است. مزیتهایی كه این روش نسبت به سایر روشهای مكانیكی و شیمیایی دارد، ارزان بودن و امكان بهرهگیری آن در سطح وسیع است. با این حال باید به این مسئله توجه داشت كه انتخاب گیاه در این روش از اهمیت ویژهای برخوردار است (Mattina et al., 2003). با توجه به نیاز روزافزون جنگلكاری، لازم است كه تحقیقی جامع بر روی گونههای اكالیپتوس و نقش این گیاهان در جذب عناصر سنگین انجام شود. در دهههای اخیر اكالیپتوسكاری رشد فزایندهای یافته و بتازگی مسئله زراعت چوب توجه همگانی را به خود معطوف كرده است. اكالیپتوس به منظور ایجاد فضای سبز و تلطیف هوا در مناطق صنعتی و كارخانههای ذوب فلز و كاستن آلودگی هوا و خاك جایگاه ویژهای پیدا كرده است. از اینرو با كاشت درختان اكالیپتوس كه توانایی جذب و تجمع فلزات سنگین را دارند، به پاكسازی محیط كمك شایانی می شود(Salahi, 2007) . اكالیپتوس با رشد و تولید چوب بیشتر و جذب و نگهداری بیشتر عناصر و فلزات سنگین از خاك آبیاری شده با فاضلاب در اندامهای خود و تعریق فزونتر نسبت به سایر گونه های درختی كندرشد، در پالایش خاك از آلاینده ها نقش مهمی را ایفا می كند.
[1]. Dry deposition
[2]. Wet deposition
فرم در حال بارگذاری ...
[یکشنبه 1400-05-17] [ 12:23:00 ق.ظ ]
|