ذرت متعلق به تیره یPoaceae  و از غلات مهم مناطق گرمسیر و معتدل جهان است كه از نظر تولید جهانی بعد از گندم و برنج مقام سوم را به خود اختصاص داده است. جمعیت رو به افزایش جهان با كمبود عمد‌ه ای در تولیدات گیاهی و غذای مورد نیاز مواجه است. بنابراین برای تأمین غذا به گیاهان زراعی پر محصولی مانند ذرت نیاز دارد(Alyri et al., 2000). ذرت یکی از گیاهانی است که به دلیل سازگاری بالا می تواند با گیاهان زیادی به صورت مخلوط کشت شود. گزارش شده است که 60 درصد ذرت کشت شده در مناطق گرمسیری آمریکای لاتین بصورت مخلوط انجام می شود(Francis and Decoteau, 1993). به طور معمول کشت مخلوط غلات خصوصاً ذرت با حبوبات در سطح وسیعی از جهان انجام شده و تحقیقات زیادی روی آن صورت گرفته(Seran and Brintha., 2010). مطالعات نشان داده است که در کشت مخلوط ذرت و سویا، ذرت عملکرد بیشتری نسبت به سیستم تک کشتی تولید کرده است (Marchiol et al., 1992). ذرت به دلیل قدرت سازگاری بالا می تواند با گیاهان زیادی به صورت مخلوط كشت گردد و به علت داشتن مواد قندی، نشاسته و عملكرد علوفه زیاد یكی از مهمترین گیاهان جهت تولید علوفه سبز، سیلو و دانه محسوب می شود(Yazdani et al., 2009). 60 درصد کشت ذرت در مناطق گرمسیری آمریکای لاتین به صورت زراعت مخلوط انجام می شود(Francis and Decoteau,1993). كشت مخلوط غلات – بقولات و بویژه كشت ذرت با حبوبات یكی از معمو ل ترین انواع زراعت مخلوط است (مظاهری، 1372). ذرت و لوبیا از جمله گیاهانی هستند كه سطح زیر كشت بالایی را در كشور دارند و در اكثر مناطق به صورت تك كشتی تولید می شوند. تحقیقات نشان داده است كه كشت مخلوط این دو گیاه متعلق به دو خانواده بقولات و غلات، موجب افزایش تولید، حداكثر كارایی استفاده از منابع و نیز افزایش بهره وری سیستم كشت می گردد (Chen et al , 2004).

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

1-2- تاریخچه و اهمیت اقتصادی

ذرت  با نام علمی Zea mays L گیاهی یک ساله از خانوادهی گندمیان است که تاریخ دقیق پیدایش و کشت و کار آن کاملا مشخص نیست و اظهار نظرهای متعدد در مورد منشاء آن ابراز شده است (تاج بخش، 1375). نورمحمدی و همکاران (1376) به نقل از Brandoliny (1967) دو مرکز اولیه ذرت را در آمریکا نام برده‌اند:

الف- ناحیه‌ی شمالی خط استوا (آمریکا، مکزیک، آمریکای مرکزی، کلمبیا و ونزوئلا)، یعنی نواحی که در آنجا اکثراً فرم های اولیه مکزیکی و گوآتمالایی دیده می شود.

ب- ناحیه‌ی جنوب خط استوا (اکوادور، پرو، بولیوی، پاراگوئه، برزیل و آرژانتین)، یعنی نواحی که در آنجا اکثر فرم‌های اولیه‌ی پرو و بولیوی دیده می شود.

مهمترین کشف در رابطه با منشاء ذرت در دهه‌ی 1950 بود که فسیل گرده ی ذرت در عمق 70 متری در بلاس آرتس واقع در مکزیک یافته شد و کارشناسان قدمت این دانه‌های گرده را 60 تا 80 هزار سال تخمین زده‌اند (میرهادی، 1380). درباره مبدأ و تکامل ذرت هرگونه بحثی می شود، باید رابطه نزدیک بین ذرت، Tripsacum و Euchlaena در نظر گرفته شود.