داوودی (Chrysanthemum morifolum L.) جز گلهای شاخه بریدهی مهم دنیا است که امروزه رتبه دوم جهانی را پس از گل رز از لحاظ اقتصادی و کشت و کار دارا میباشد. یکی از مشکلات مهم این گل انسداد آوندی و بر هم خوردن تعادل آبی در است. بدین منظور مطالعهای بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار اسید فولویک اسید در 3 سطح (50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر(، اسانس گیاهی بهارنارنج در 3 سطح (10، 30 و 50 درصد) و نانو ذرات مس در 3 سطح (5، 10 و 20 میلی گرم در لیتر) همراه با شاهد، در 3 تکرار و 36 پلات و چهار شاخه گل در هر پلات درآزمایشگاه پس از برداشت دانشکده کشاورزی انجام شد. دراین آزمایش عمر گلجایی، کاهش وزن تر، درصد مادهی خشک، میزان کلروفیل a و b، کاهش درجهی بریکس، جمعیت باکتریهای انتهای ساقه و محلول گلجایی ، رنگیزه کاروتنوئید و فعالیت آنزیمهای موجود در گلبرگ مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج اثر تیمارهای مورد استفاده نشان داد که بیشترین عمر گلجایی مربوط به نانوذرات مس با میانگین 17 روز و کمترین آن از تیمار اسانس بهار نارنج با میانگین 14 روز بوده است. مقایسه میانگین اثر تیمارهای آزمایشی بر تعداد باکتریهای محلول نشان داد که بیشترین میزان مربوط به تیمار شاهد با میانگین 67/90 واحد بوده، و کمترین آن از تیمار N1 (5 میلیگرم در لیتر نانوذرات مس) با میانگین 33/49 واحد بدست آمد. مقایسه میانگین اثر تیمارهای آزمایشی بر کاهش درجه بریکس نشان داد که بیشترین کاهش درجه بریکس مربوط به تیمار N2 (10 میلیگرم در لیتر نانوذرات مس) با میانگین 39/1 درصد و کمترین آن از تیمار B2 (30 درصد اسانس بهار نارنج) با میانگین 53/0 درصد بدست آمده است.اثر تیمارهای مورد استفاده بر مقدار جذب آب نشان داد که بیشترین جذب آب به تیمار B1(10 درصد اسانس بهارنارنج) با میانگین 20/1 میلیلیتر بر گرم وزن تر و کمترین آن به تیمار شاهد با میانگین 88/0 میلیلیتر بر گرم وزن تر اختصاص داشته است. همچنین بررسی تاثیر تیمارهای آزمایشی بر درصد مادهی خشک نشان داد که بیشترین میزان مربوط به تیمار N1 (5 میلیگرم در لیتر نانوذرات مس) با میانگین 33/32 درصد و کمترین آن از تیمار شاهد با میانگین 33/11 درصد بدست آمده است. با توجه به نتایج بدست آمده، تاثیر تیمارها بر بهبود خصوصیات کیفی پس از برداشت گل داوودی معنیدار بوده است.
خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir
کلمات کلیدی: عمر گلجایی، اسانس گیاهی، فولویک اسید، نانوذرات مس،گل داوودی.
فصل اول:
کلیات
1 –1– کلیات و گیاهشناسی
گلهای بریده عمر کوتاهی دارند و بهصورت تازه مصرف میشوند و بهبود ماندگاری آنها یکی از اهداف اصلی صنعت گلکاری میباشد (همت زاده و همکاران، 1386؛ احمد و همکاران، 2011).
در سال 1389 بیش از یک میلیارد گل شاخه بریده در کشور تولید شد که 40% این میزان ضایعات بوده است (رستمی و راحمی، 1390). علیرغم اینکه گلهای شاخه بریده در بین محصولات باغی ارزش اقتصادی زیادی دارند، اما جزء فسادپذیرترین آنها به حساب میآیند. تنفس بالا، حساسیت به آسیبدیدگی و فسادپذیری سریع آنها باعث گردیده که به مراقبت بیشتری در مرحله پس از برداشت نیاز داشته باشند (چاناسوت و همکاران، 2003). با توجه به اهمیت کیفیت گل در تجارت گلهای بریده، باید تلاش شود تا گلهای بریده با کیفیت مطلوب به دست مشتری برسند. یکی از مهمترین معیارها برای مصرفکننده در انتخاب گل بریده، طول عمر آن میباشد؛ به همین دلیل یک برنامه مناسب بعد از برداشت به حفظ کیفیت گلهای بریده در زمان طولانیتر کمک میکند (ایسون و همکاران، 2001؛ روئین و حسنپور اصیل، 1390).
طبق آخرین آمار رسمی جهانی در سال 2008 در مجموع 121 کشور، صادرات گل های شاخه بریده داشته اند و ایران در رتبه 67 قرار داشته است. ایران در سال 88 با تولید سالانه حدود دو میلیارد شاخه گل، از نظر تولید در رتبه 17 جهان و از نظر صادرات، با صادرات سالانه تنها 10 میلیون شاخه در بین 150 کشور دنیا، در رتبه 107 قرار گرفت (ادریسی، 1388).
مهمترین گل های شاخه بریده تولیدی در ایران رز، گلایول، مریم، میخك، داودی، لیلیوم، استرلیتزیا، ژربرا، آنتوریم، مارگریت و آفتابگردان زینتی است (چیذری و همکاران، 1385).
داوودی با نام علمی Chrysanthemum morifolium L. از خانواده کلاهپرک سانان[1] میباشد. رویشگاه اصلی اغلب گونههای امروزی چین میباشد. تولید هیبرید تجاری جهت اصلاح داوودی هنوز هم درآمریکا، آسیا و اروپا ادامه دارد. انتخاب آنها نه فقط بر مبنای شکل و رنگ گلها بلکه از لحاظ قدرت گلدهی در تمام فصول سال و کیفیت گلها پس ازبرداشت نیز انجام میگیرد)دول و ویلکینیز، 1999). گل داودی دارای عمر گلجایی طولانی است که به تولید کم اتیلن در دوران پیری آن نسبت داده میشود (بارتولی و همکاران، 1996). این گل از گروه گلهای نافرازگرا است و پیری آن در پاسخ به تغییراتی است که در میزان کربوهیدراتها رخ میدهد (آداچی و همکاران، 1999) و اتیلن در این فرایند نقش چندانی ندارد (نبی گل و همکاران، 1385). مهمترین مشکل پس از برداشت داوودی، زردی برگها و ناتوانی در جذب آب است که منجر به پژمردگی پیش از موعد برگها میشود (ادریسی، 1388).
1 -2- بیان مسئله
مهمترین مشکل پس از برداشت داوودی، زردی برگ ها و ناتوانی در جذب آب است که منجر به پژمردگی پیش از موعد برگ ها می شود (ادریسی، 1388). کاهش در کیفیت گل بریدنی داودی بیشتر به دلیل پژمردگی برگ های آن است (هالوی و مایاک، 1979) و تاخیر در پژمردگی برگ و به دنبال آن تاخیر در پیری سبب طولانی تر شدن عمر گلجایی داودی می شود (پتریدو و همکاران، 2001).
تعادل آب، عامل اصلی تعیین کیفیت و ماندگاری گل های شاخه بریده است (داسیلوا، 2003). کمبود آب به طور معمول باعث انسداد آوندهای ساقه می شود (واندورن و پریک، 1990). تشکیل حباب های هوا درون آوندهای ساقه داودی سبب کاهش در کیفیت گل ها می شود. این حباب ها از انتقال آب در ساقه جلوگیری می کنند و در نتیجه مقاومت هیدرولیکی افزایش می یابد و منجر به تنش آبی شدید می شود (وان لیپرن و همکاران، 2001). انسداد آوندی ناشی از حباب های هوا را می توان به وسیله تیمارهای کوتاه مدت با محلول یک ماده شوینده برطرف نمود (ادریسی، 1388).
عمر پس از برداشت گلهای بریده، عمدتاً تحت تأثیر عوامل مختلف از جمله تولید اتیلن، دما، نور، رطوبت نسبی و میکروارگانیسمهای انتهای ساقه میباشد.اتیلن در گلهای شاخه بریدهی فراز گرا باعث کاهش طول عمر گلهای بریده از طریق تاٌثیر بر گیرندههای گیاهی می گردد (ادریسی،1388؛ هاشم آبادی، 1390). همچنین میکروارگانیسمهای ساقه باعث کاهش جذب آب و تاٌثیر منفی بر روابط آبی می گردد که باعث پژمردگی گلها و کاهش عمر گلجایی آنها می گردد (ادریسی، 1388؛ سلگی و همکاران، 2009). لذا یافتن راهکارهایی در این زمینه ضروری بنظر میرسد.
1-3- اهداف تحقیق
- افزایش عمر پس از برداشت گل بریدهی داوودی
- کاهش باکتریهای محلول گلجایی و انتهای ساقهی گل بریدهی داوودی
[شنبه 1400-05-16] [ 10:16:00 ق.ظ ]
|