نقش ذرات اکسیدروی نانو و معمولی و میکوریزا بر جوانه زنی، خصوصیات خاک، … |
در طی پنجاه سال گذشته، پیشرفت فناوری تولید مواد شیمیایی، انقلابی را در تولید محصولات کشاورزی به وجود آورده است (واسیلیسکی، 2003). با شروع کشاورزی صنعتی که دو عامل مهم آن استفاده از ارقام پر محصول و کود پذیر گیاهان زراعی و بکارگیری کودهای شیمیایی بودند، تولید محصولات کشاورزی دگرگون و رشد فزایندهای ایجاد شد. تغییرات ایجاد شده در طبیعت در اثر دخالتهای انسان در خاک، آب و جو به دلیل استفاده از مواد شیمیایی مختلف برای افزایش بهرهوری گیاهان از یک طرف و مصرف حدود 10 برابر انرژی برای تولید یک واحد از محصول نسبت به قرن گذشته از طرف دیگر، منجر به جستجو جهت دستیابی به روشهای جدید در تولید محصولات کشاورزی شده است (آلاجاجیان، 2007; واسیلیسکی، 2003).
کاربرد نانوتکنولوژی در کشاورزی حتی در سطح جهانی، در مرحله ظهور است. علوم نانو منجر به توسعه و بهبود کاربردهای ارزان نانوتکنولوژی برای پیشبرد رشد گیاهان شده است. نانوذرات[1] و نانوکپسولها ابزاری کارا برای توزیع آفت کش ها و کودها در شکل کنترل شده با مکان هدف مشخص هستند، بنابراین خسارت زیست محیطی را کاهش میدهند. نانوتکنولوژی نقش مهمی در بهبود روشهای موجود مدیریت گیاهان زراعی بازی میکند. مواد شیمیایی زراعی از طریق آبشویی، تجزیه توسط نور، هیدرولیز و تجزیه میکروبی، بخش یا درصد خیلی کمی از آنها در محل هدف قرار میگیرند. از این رو کاربردهای مکرر برای داشتن یک کنترل موثر مورد نیاز است که باعث برخی اثرات نامطلوب نظیر آلودگی آب و خاک میگردد (نایر و همکاران، 2010).
امروزه استفاده از نانوکودها در صنایع مختلف از جمله کشاورزی مورد توجه و اقبال عمومی قرار گرفته است. نانواکسیدروی یکی از نانوکودهای مورد استفاده در کشاورزی است که گزارشات ضد و نقیضی در مورد فواید و مضرات آن برای گیاهان ارایه شده است. استفاده
خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir
از این ماده در خاک با غلظت زیاد اثرات ضد باکتریایی داشته و برخی از باکتریهای خاک را از بین میبرد، از سویی گزارشاتی در دست است که نشان میدهد استفاده از این نانو کود میتواند رشد ریشه و اندامهای هوایی گیاهان را تحریک نماید (فان و لو، 2003). امروزه بشر با دخالتهای نامتعارف خود از قبیل کاربرد بیرویه کودهای شیمیایی، سموم و ادوات کشاورزی موجب خسارتهای جبران ناپذیری به محیط زیست و نظامهای کشاورزی شده است. یکی از راهکارهای مؤثر برای خروج از این معضل، حرکت به سوی کشاورزی پایدار میباشد (غلامی و کوچکی، 1380). در حال حاضر مصرف کودهای زیستی همانند قارچ میکوریزا در یک سیستم مبتنی بر کشاورزی پایدار، موجب افزایش کیفیت و ثبات عملکرد به ویژه در گیاهان زراعی میشود. قارچ میکوریزا در مقایسه با کودهای شیمیایی برتریهای چشمگیری دارد. این قارچها با ایجاد ارتباط همزیستی با گیاهان بر جنبههای مختلف فیزیولوژی و بیوشیمی گیاه میزبان تأثیر گذاشته و موجب بهبود رشد و نمو آن میشود (نادیان، 1377). قارچهای میکوریزای آربسکولار وزیکولار در بین میکروارگانیسمهایی که محیط ریزوسفر را اشغال میکنند منحصر به فرد هستند. این قارچها اجتماعات همزیستی را با ریشه اکثر گیاهان تشکیل میدهند و علاوه بر افزایش موادغذایی معدنی در گیاه میتوانند با تحریک مواد تنظیم کننده رشد، افزایش فتوسنتز، بهبود تنظیم فشار اسمزی در شرایط خشکی و شوری، باعث افزایش مقاومت گیاهان نسبت به تنشهای محیطی شوند (رابی و مدنی، 2005).
بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه به منظور دستیابی به اهداف زیر در دو شرایط آزمایشگاه و گلخانه بر روی جوانهزنی و رشد و عملکرد گیاه لوبیا سبز اجرا شد:
1- بررسی اکسیدروی نانو و معمولی بر شاخصهای جوانهزنی گیاه لوبیا سبز
2- بررسی اکسیدروی نانو و معمولی بر خصوصیات رشدی و عملکرد گیاه لوبیا سبز
3- بررسی اثرات متقابل اکسیدروی نانو و معمولی و قارچ میکوریزا بر خصوصیات رشدی و عملکرد گیاه لوبیا سبز
4- بررسی تاثیر اکسیدروی نانو و معمولی بر غلظت عناصر غذایی در گیاه لوبیا سبز
5- بررسی اثرات متقابل اکسید روی نانو و معمولی و قارچ میکوریزا بر غلظت عناصر غذایی در گیاه لوبیا سبز
فرم در حال بارگذاری ...
[شنبه 1400-05-16] [ 09:01:00 ب.ظ ]
|