برای پاسخگویی به نیاز غذایی جهان در سال 2050 ، تولید غذا باید بیش از سه برابر شود بدون این که به طبیعت و اکوسیستم خسارتی وارد نشود. لذا بشر برای مبارزه با فقر و گرسنگی چاره ای جز افزایش تولیدات غذایی در واحد سطح ندارد. همچنین در 25 سال آینده باید در آسیا ، آفریقا و جنوب آمریکا تولید محصولات غذایی دو برابر شود تا نیاز غذایی مردم این مناطق برآورده شود (FAO 2007).

در سطح جهانی برای تولید غذای روزانه هر نفر، به طور متوسط یک متر مربع خاک به هم می‌خورد یا به عبارت دیگر در هر سال یک هکتار زمین برای سه نفر خاکورزی می شود. در ایران تنها برای یک و نیم بار شخم سالیانه در زمین های زراعی کشورمان نیاز به جابجایی 69 

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

  میلیارد تن خاک است که شخم این توده خاک با ابزارهای خاکورز انجام می شود که این عمل هزینه زیادی به همراه دارد ( FAO 2007).

در جنین شرایطی همه امیدها به سوی افزایش تولید محصولات کشاورزی است. در میان عوامل موثر در افزایش تولید محصولات کشاورزی، مساله کاشت و ماشین های انجام دهنده این عمل ، نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. در بین این محصولات ذرت اهمیت زیادی در تامین غذای انسان ها، دام، طیور و مصارف صنعتی دارد. لذا جهت افزایش سطح زیر کشت و همچنین بهبود تکنیک کاشت آن باید اقدامات اساسی صورت گیرد.

ذرت [1]محصول بومی آمریکای جنوبی است. نام علمی آن zea mays واز خانواده گرامینه است. ذرت از نظر اهمیت و تولید جهانی به دلیل ویژگی عمده ای چون قدرت سازگاری با شرایط اقلیمی گوناگون، به سرعت در تمام دنیا گسترش یافت و از نظر سطح زیر کشت مکان سوم را  بعد از گندم[2]و برنج [3]به خود اختصاص داده است ( FAO 2007).

بررسی های انجام گرفته بیانگر آن است که این محصول علاوه بر تولید علوفه ای بسیار مطلوب برای تغذیه دام از نظر تامین انرژی نیز بی نظیر است. همچنین با توجه به اینکه این محصول دارای ویژگی های از قبیل; مقاومت به خشکی، عملکردزیاد در هکتار، قابلیت قرار گرفتن در تناوب های مختلف با گیاهان و آب و هوای گوناگون، پذیرش کشت های متوالی، مطلوب برای تغذیه دام از نظر تامین انرژی نیز بی نظیر است. پذیرش کشت های متوالی برای  سال و قدرت پذیرش کامل مکانیزاسیون در مراحل مختلف کاشت، داشت و برداشت، می باشد باعث گردیده است تا کشت این گیاه به مقدار بسیار زیادی گسترش یابد (نور محمدی و همکاران، 1380).

در ایران کشت ذرت معمولا پس از برداشت گندم به صورت کشت دوم آغاز می گردد و اغلب کشاورزان برای آماده سازی زمین جهت کشت، اقدام به سوزاندن بقایای گندم می کنند. عمل سوزاندن در دراز مدت ضمن آلودگی محیط زیست باعث کاهش مواد آلی خاک، فعالیت های میکرو ارگانیسمی و افزایش فرسایش خاک شده و بدین ترتیب آسیب جدی به اکو سیستم حیاتی زمین وارد می گردد (Rasmussen and et al, 1998).

[1]- corn