:

به نظر می رسد كه تمركز زدایی در آموزش و پرورش به طور اعم و برنامه درسی به طور اخص در دهه های گذشته به شكل برجسته ای مدّ نظر قرارگرفته است و در مباحث آموزشی و سیاسی یك اشتغال ذهنی نسبت به تمركز زدایی آموزشی در میان كشورهای جهان وجود داشته است. اما این سؤال مطرح است كه آیا تمركز زدایی در آموزش و پرورش،بالأخص در برنامه درسی یك ضرورت برای هر جامعه و نظام آموزشی است؟ تمركز و عدم تمركزپدیده ای كاملاً واقعی است كه درتمام نظام ها به صورت آشكار وپنهان خودنمایی و تأثیرگذاری دارد . نتایج این تحقیق نشان دادكه برای به كارگیری رویكرد كاهش تمركز باید وضعیت برنامه ریزی درسی درحوزة طراحی، الگوهای برنامه ریزی، عناصر و مؤلفه های برنامه، مهندسی برنامه، عناصر نظری برنامه ریزی درسی تبیین وروشن شود . تحلیل ادبیات پژوهشی موضوع این نکته را روشن كرد که، بودن در یکی از دو قطب متمرکز و غیر متمرکز یا حتی قرار گرفتن بر روی طیفی از تمرکز و عدم تمرکز هرچه است، چیزی جز یک امر مدیریتی نمی تواند باشد. براساس نوع مدیریت سیاسی ، اجتماعی و جهت گیری های ایدئولوژیک و درسطحی مقدورات مادی و مالی نظام های حکومتی و آموزشی  است که آن ها را به سوی گرایش  به تمرکز گرایی و تمرکز زدایی از آموزش و پرورش و نهایتاً برنامه ریزی درسی می کشاند. در حال حاضر برای بسیاری از كشورها رفتن به سمت عدم تمركز یك مد است و آن كشورها فكر می كنند كه تمركززدایی كاری است مدرن كه باید انجام شود . اما باید توجه كرد كه عدم تمركز، یك اكسیر جادویی نیست و مشكلات و مسایل خاص خود را به همراه خواهد داشت. برای کاهش تمرکز باید به طور هم زمان از تمام زیرمجموعه های یک مجموعه، از جمله بخش مالی، 

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

  مدیریتی، و برنامه ای، کار را شروع کرد، و بدترین حالت ممکن زمانی است که تمرکززدایی فقط در یک بخش رخ دهد كه این امر کیفیت کار مدارس و کیفیت یادگیری را بدتر از قبل خواهد نمود.

موضوع تمرکز و عدم تمرکز از موضوعاتی است که در درازای تاریخ آموزش و پرورش محل بحث و منازعه علمای تعلیم و تربیت و خط مشی گذاردن آموزشی بوده است.تاریخ یک صد ساله ی اخیر، یعنی قرن بیستم، خود به تنهایی نمایانگر آن است که بسیاری از نظام های آموزش دست کم روزانه با مسئله ی تمرکز و عدم تمرکز دست به گریبان بوده اند، چون روزانه پژوهش های آزمایش، تجربی و ملاحظات نظری کاستی هایی را در نظام های متمرکز و غیر متمرکز روبروی دیدگان    می گذارد (فتحی،1386). نظام های آموزش و پرورش در كشورهای اروپایی و امریكایی، تقریباً از سه دهة پیش برنامه ریزی درسی غیرمتمركز را تجربه كرده اند (OECD،1979).

1-2- بیان مسئله :