:

حبوبات جزء اصلی رژیم غذایی بسیاری از مردم جهان را تشکیل می دهد و دارای ارزش غذایی زیاد، قابلیت  نگهداری به مدت طولانی و سرشار از پروتئین(18 تا 32 درصد)می باشند. حبوبات منبع غذایی پروتئینی در کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته بوده به طوریکه میزان پروتئین آنها 2 تا 3 برابر غلات  می باشد در نتیجه میزان انرژی در دانه های آنها بیشتر از غلات می باشد(ارادتمند اصلی و مهرپناه،1388). حبوبات  نیتروژن اتمسفری را تثبیت نموده و بخش اعظم نیتروژن مورد نیاز خود را از این روش تامین می نمایند. کشت حبوبات از طریق تاثیر بر خواص شیمیائی، فیزیکی و بیولوژیکی خاک، موجب حاصلخیزی و باروری خاک می شود(پارسا و باقری،1387). در بین حبوبات لوبیا از مهمترین حبوبات ایران و جهان بوده و به دلیل قابلیت نگهداری طولانی مدت به شکل دانه خشک شده، مصرف وسیع آن به صورت کنسرو و ارزش غذائی بالا(حدود 22% پروتئین و 8/57% هیدرات کربن) اهمیت زیاد دارد (مجنون حسینی،1372).

کود بیولوژیک نیتروکسین حاوی مؤثرترین باکتری های تثبیت کننده نیتروژن می باشد که با تایید مراجع تحقیقاتی کشور، توسط موسسه فن­آوری زیستی آسیا با برخورداری از بالاترین تکنولوژی و بر اساس استانداردهای بین المللی تولید و عرضه می­گردد. باکتری­های موجود در کود بیولوژیک نیتروکسین علاوه بر تثبیت نیتروژن هوا و متعادل کردن جذب عناصر اصلی پر مصرف و عناصر کم مصرف مورد نیاز گیاه، با سنتز و ترشح مواد محرک رشد گیاه نظیر هورمون­های تنظیم کننده رشد مانند اکسین، ترشح اسیدهای آمینه مختلف، انواع آنتی بیوتیک و سیدروفور موجب رشد و توسعه ریشه و قسمت­های هوایی گیاهان می­گردد و با حفاظت ریشه گیاهان از حمله عوامل بیماریزای خاکزی، موجب افزایش عملکرد و کیفیت برتر می­گردد. مصرف این محصول هنگام بروز تنش­های محیطی از جمله شوری و خشکی سبب افزایش مقاومت گیاهان می­شود (راویا و همکاران، 2006).

 عناصر غذایی كم­مصرف، عناصر بسیار لازم و اساسی برای رشد و نمو گیاهان هستند (هرگرت و همكاران، 1996). سیلانپا (1982) در مطالعه جهانی نشان داد كه به طور متوسط حدود 30 درصد خاك­ها به كمبود یك یا چند عنصر ریز­مغذی مبتلا هستند ولی به عقیده محققان موسسه تحقیقات خاك و آب ایران، در خاك­های آهكی درصد كمبود روی به مراتب بیشتر است. سه عنصر گم مصرف آهن، روی و منگنز بیش از سایر عناصر در امر تغذیه لوبیا نقش دارند. کمبود آهن، مس، منگنز و روی در خاک­های نواحی خشک دیده می شود. pH خاک این نواحی بالا بوده و میزان حلالیت این عناصر پایین است لذا مصرف این عناصر به صورت محلول­پاشی می­تواند راهکاری موثر در ارتقاء کیفی محصولات باشد (خواجه پور، 1370). امروزه کشورهای پیشرفته توجه زیادی به نقش و کاربرد عناصر کم­مصرف در افزایش تولید و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی دارند، متاسفانه در ایران به نقش این عناصر توجه کافی نشده است به طوری که مصرف کودهای حاوی این عناصر بسیار ناچیز است و به ازای هر یک تن کود مصرفی، حدود دو گرم کود کم­مصرف هم مصرف نمی­گردد، بنابراین با تغذیه متعادل نیتروژن همراه با مصرف عناصر کم مصرف شاهد افزایش کمی و کیفی محصول خواهیم بود. با توجه به اهمیت حبوبات در تأمین پروتئین مورد نیاز در تغذیه انسان لزوم افزایش عملکرد کیفی و کمی آن ضروری به نظر می­رسد. بنابراین این تحقیق جهت رسیدن به اهداف زیر دنبال شد

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

1- بررسی تاثیر مصرف نیتروژن و نیتروکسین بر عملکرد و اجزای عملکرد.

2- بررسی تاثیر کودهای ریز­مغذی و تعیین موثرترین کود ریز­مغذی بر افزایش عملکرد و بهبود كیفیت لوبیا چیتی.

3- مقایسه تاثیر نیتروژن و تغذیه برگی عناصر کم مصرف بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا چیتی.

فصل اول: کلیات و بررسی منابع

1-1- حبوبات

حبوبات در تجارت بین المللی افزون بر تولید روغن برای مصارف مختلف تغذیه انسان و دام استفاده می­شوند. اهمیت آنها بعد از غلات است و در ایران پس از گندم و برنج قرار دارند. اراضی تحت کشت حبوبات برای تولید دانه خوراکی حدود 10 درصد مساحت زیر کشت غلات است و میزان تولید کل آنها حدود 5/3 در صد می­باشد. در بین حبوبات، سویا، لوبیا و نخود از لحاظ سطح زیر کشت به ترتیب مقام اول تا سوم را دارا می­باشند. لوبیا چشم بلبلی در کشور­های گرمسیری به ویژه کشور های آفریقایی سطح وسیعی را بخود اختصاص داده است.کشت حبوبات گرمسیر و نیمه گرمسیری دیگر، مانند لپه هندی، لوبیا کلاستر، لوبیا لب لب، لوبیا لیما، لوبیا آردی، لوبیا مخملی، جک بین، لوبیا ژاپنی، لوبیا جنگلی یا مات بین، لوبیا بال دار و لوبیا گرگی یا لوپین سفید نیز اراضی کمتری را به خود اختصاص داده­اند. به طور کلی کشور­های هند، روسیه، چین، برزیل، ترکیه، مکزیک، آمریکا، کانادا، استرالیا، فرانسه، نیجریه، اتیوپی و ایران جزء کشور­های اصلی و پنج کشور کانادا، استرالیا، آمریکا، چین و میانمار جزء عمده ترین کشور­های صادرکننده حبوبات در جهان به شمار می­روند که در مجموع 66 درصد کل صادرات حبوبات را به خود اختصاص داده ­اند (مجنون حسینی، 1387).

2-1- اهمیت اقتصادی لوبیا

حبوبات جزء اصلی رژیم غذایی بسیاری از مردم جهان را تشکیل می دهد و دارای ارزش غذایی زیاد، قابلیت  نگهداری به مدت طولانی و سرشار از پروتئین (18 تا 32 درصد) می­باشند(کوچکی و بنایان، 1372). حبوبات منبع غذایی پروتئینی در کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته بوده به طوریکه میزان پروتئین آنها 2 تا 3 برابر غلات  می باشد در نتیجه میزان انرژی در دانه های آنها بیشتر از غلات می باشد (ارادتمند اصلی و مهرپناه، 1388 ). حبوبات  نیتروژن اتمسفری را تثبیت نموده و بخش اعظم نیتروژن مورد نیاز خود را از این روش تامین می نمایند. کشت حبوبات از طریق تاثیر بر خواص شیمیائی، فیزیکی و بیولوژیکی خاک، موجب حاصلخیزی و باروری خاک می شود. در بین حبوبات لوبیا از مهمترین حبوبات ایران و جهان بوده و به دلیل قابلیت نگهداری طولانی مدت به شکل دانه خشک شده، مصرف وسیع آن به صورت کنسرو و ارزش غذائی بالا(حدود 22% پروتئین و 8/57% هیدرات کربن) اهمیت زیاد دارد (مجنون حسینی، 1372).