:

در مقیاس جهانی، سیب­زمینی (Solanum tuberosum L.) یکی از با ارزش­ترین مواد غذایی محسوب شده و از جمله محصولاتی است که قسمت عمده­ای از نیازهای غذایی بشر را تأمین می­کند. سیب­زمینی مهم­ترین گیاه مغذی بعد از غلات است و پس از گندم، برنج و ذرت چهارمین محصول عمده­ی دنیا به شمار می­رود (اسپونر[1] و همکاران، 2005).

محصول سیب­زمینی عملکرد بالایی داشته و در واحد سطح و زمان، انرژی و پروتئین بیشتری نسبت به سایر محصولات غذایی تولید می کند. سیب زمینی منبع غذایی مهمی برای جمعیت در حال افزایش بوده، بصورت تازه، فرآوری شده، در تغذیه دام و صنعت مورد استفاده قرار می­گیرد و به لحاظ محتوای پروتئین، کلسیم، ویتامین C و پتاسیم غنی می­باشد (بوون[3]، 2003). تولید سالیانه بیش از 5/3 میلیون تن در کشور، این محصول را در ردیف مهم­ترین ماده غذایی قابل مصرف بعد از گندم قرار داده است (خزاعی و ارشدی، 2008).

متوسط مصرف سرانه در کشور بیش از 35 کیلوگرم بوده و مصرف آن روز به روز در حال افزایش است و با توجه به روند رو به رشد جمعیت و گرانی سایر منابع غذایی، نیاز به تولید بیشتر این محصول اجتناب ناپذیر است (خزاعی و ارشدی، 2008).

با وجود مزایای بی­شمار، محصول سیب­زمینی به علت دارا بودن تکثیر رویشی، مستعد آلودگی به وسیله­ی باکتری­ها، قارچ­ها، ویروس­ها و ویروئیدها می­باشد که این عوامل بیماری­زا در اثر تکثیر به نسل­های رویشی بعد منتقل می­گردند. این آلودگی­ها می­توانند عملکرد و کیفیت بازار پسندی محصول را بطور موثری تحت تاثیر قرار دهند (تاور[4] و همکاران، 1985).

در شرایط طبیعی کشت حدود 25 ویروس و یک ویروئید سیب­زمینی را آلوده می­سازند که از این ویروس­ها، ویروس­های X، Y، A و S در آلوده­سازی سیب­زمینی تاثیرات بیشتری دارند. بر اساس مطالعات انجام شده خسارات ویروسی به محصول سیب­زمینی تا %40 می­باشد (سدیکوئی[5] وهمکاران، 1996). 

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

با توجه به اهمیت سیب­زمینی در تولید اقتصاد و تغذیه مردم و نیاز 7 میلیون ریز­غده در سال، همچنین اهمیت استفاده از بذر سالم در تولید محصول، که از جمله مهم­­ترین عوامل موثر در افزایش عملکرد محصول سیب­زمینی در واحد سطح می­باشد، انجام بررسی و تحقیق در این زمینه ضرورت دارد. بر این اساس، بایستی شرایط مناسب تهیه­ی ریزنمونه­های عاری از عوامل بیماری­زا، تعیین شرایط فیزیکو شیمیایی برای رشد بهینه و تکثیر سیب­زمینی، تولید گیاهان از طریق ریزازدیادی و انتقال به خاک، تولید ریزغده در شرایط درون شیشه تعیین گردد تا در نهایت تهیه منشاء بذری سالم ارقام تدوین گردد و امکان تهیه و تولید منشاء­های بذری ارقام تجارتی موجود به صورت سالیانه بوجود آید (موحدی، 2011).

هدف از انجام این رساله شناسایی اثر هورمون­های رشد در شرایط درون شیشه بر روی تولید گیاهچه­های سیب­زمینی و به دنبال آن تولید ریزغده سیب­زمینی به منظور افزایش تعداد، اندازه و وزن ریزغدها است.

بهینه نمودن شرایط کشت جهت بهبود عملکرد گیاهچه­های سیب­زمینی در شرایط درون شیشه هدف دیگر از انجام این تحقیق می­باشد.

در نهایت مقایسه رفتار رشد گیاهچه و عملکرد ریز غده­ی رقم­های زودرس و دیررس گیاه سیب­زمینی در شرایط یکسان تولید جهت تشخیص رقم­های با کارایی عملکرد بیشتر از جمله اهداف مورد بررسی در این تحقیق می­باشند.

• مبداء و تاریخچه سیب­زمینی:

سیب­زمینی زراعی از خانواده سولاناسه[10] (بادنجانیان) و جزء دو لپه­ای­ها و بومی نیمکره غربی می­باشد. منشاء آن ارتفاعات سلسه جبال آند در بولیوی می­باشد. به دلیل این که عملکرد سیب­زمینی در واحد سطح بسیار بالا می­باشد از لحاظ گسترش سطح زیر کشت بعد از ذرت در جایگاه دوم قرار داشته و دومین منبع غذایی ساده بعد از تخم­مرغ می باشد (اسپونر و همکاران، 2005).