درحقیقت، آرمان، گم­شدۀ انسان مؤمن بوده و باید برای دستیابی به آرمان­ها در واقعیت، یک فرآیند زمانی لازم باشد تا با شناسایی عوامل، آثار و موانع واقع بینی، گام­های اساسی در جهت رسیدن به آرمان­های الهی برداشته شود.

را به واقع­بینی می­دهد. از این روست که پاسخ­های قرآن، اسلام و رهبران آن بر پایۀ واقعیت­بینی و حقیقت گرایی شکل و سامان می­یابد.

ازاین روی، لازم به ذکر است، مراد این پایان نامه بررسی مصادیق عینی واقع­بینی وآرمان­گرایی درنهج­البلاغه بوده، و منظور ما در این پژوهش، بررسی مبانی نظری و فلسفی مطرح شده در فلسفۀ یونان قدیم و نظریات رئالسیم(واقع گرایی)، ایدآلیسم (آرمان­گرایی) غرب که در قرن هجدهم به اوج خود در عالم سیاست رسید، نیست.

در آموزه­های دینی ما به­خصوص در نهج­البلاغه بعد از قرآن توجه خاصی به واقع­بینی و آرمان­گرایی شده است. البته جهت­دادن واقعیات به سوی آرمان­های حقیقی نمی­تواند یک شبه و به یکبار انجام پذیرد.

بررسی و مطالعه دقیق تاریخ زندگی پیشوایان دین، این امر را روشن می­سازد که ائمۀ دین با واقع­بینی، در پی حقیقت آرمانی خود، جامعه را سامان و سازمان داده­اند. لذا در این پژوهش تلاش کرده­ایم که با بررسی نهج­البلاغه، ابتدا به تبیین واقع­بینی و آرمان­گرایی در این کتاب بپردازیم و سپس، نسبت آن دو با هم سنجیده، تا میزان تحقق آرمان­ها در واقعیات با تکیه بر نهج­البلاغه مورد بررسی و شناسایی قرار گیرد 

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

  تا إن­شاءالله به عنایت خداوند متعال و ائمه اطهار، به درکی از اقیانوس بی­کران نهج­البلاغه دست­یافته و به این معرفت برسیم که آن حضرت با توجه به اصل واقع­بینی و حقیقت­گرایی چگونه عمل کرده­اند و اهداف اسلام و قرآن را به سوی آرمان­های الهی پیش برده­اند.

فصل اول

کلیات و مفاهیم

1.1.کلیات

1.1.1. بیان مسئله

محور اصلی در این پژوهش مسئله ماهیت و نسبت واقع­بینی و آرمان­گرایی است.

آدمی در زندگی روزمرگی به این نتیجه رسیده­است که، بر اساس واقعیت­های موجود جامعه و منفعت­های شخصی نمی­تواند در واقعیات، به آرمان­ها دست یابد؛ یا به عبارتی دقیق­تر، آرمان­ها دست یافتنی نیستند. در حالی که واقع­بینی و آرمان­گرایی در همه عرصه­های زندگی انسان از مهم­ترین مسائل و دغدغه­های تاریخ بشریت بوده­است. همواره انسان­ها در جستجوی حقیقت و شناخت واقعیت‌ها بوده­اند و برای دستیابی به آرمان­ها از هیچ کوشش و فداکاری دریغ ننموده ­اند.