در سطح جهانی 73% از کل آب شیرین برای آبیاری استفاده می­گردد، 21 و 5 درصد نیز به ترتیب مورد استفاده بخش صنعت و بخش خانگی قرار می­گیرد (گونزالز[1]، 1998). دسترسی به آب یکی از مهمترین عوامل محیطی است که تولید گیاهان زراعی را محدود می­کند. در مقیاس جهانی حدود نیمی از اراضی دنیا به کمبود آب دچار هستند (کرامر و بویر[2]، 1995). به خاطر گوناگونی در دسترسی به آب و تقاضای تعرق از سالی به سال دیگر، در طی یک فصل زراعی، یا در طی یک روز، گیاهان ممکن است دچار تنش آب به خاطر از دست دادن آب در فرایند تعرق گردند. مدت زمان کمبود ممکن است از ساعت­ها تا روزها متفاوت باشد. بسته شدن روزنه­ها در وسط روز و کاهش جذب دی­اکسید­کربن در پاسخ به نرخ بالای تعرق در شرایط مزرعه­، معمول است (مانتیث[3]، 1995). تولید تجاری واقعی گیاهان زراعی اصلی به طور متوسط 33 درصد کمتر از تولید پتانسیل است (بویر، 1982). در بین عوامل مختلف که می توانند تولید گیاهان زراعی را کاهش دهند، تنش آبی گیاهان است که با عرضه ناکافی آب ایجاد می­شود (ونجورا و آپچرچ[4]، 2002). آبیاری راهکاری ضروری و موثر برای بهبود تولید گیاهان زراعی است. به طوری که، افزایش تولید در درجه اول به توسعه اراضی آبی نسبت داده شده است. اگر چه فقط حدود 20 درصد از زمین های زراعی دنیا آبی است، تخمین زده می­شود این نسبت، 40 درصد از تولید کشاورزی جهان را در اختیار داشته باشد (بویر، 1982).

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

تنش کم­آبی در زراعت ذرت به خاطر کمبود آب یا مشکلات سیستم آبیاری برای تامین آب (پاندی[6] و همکاران، 2000) یا همزمانی رشد ذرت با سایر گیاهان زراعی (لک و همکاران، 1386)، در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک ممکن است حادث شود. اصولا ذرت بومی مناطق گرمسیری است ولی به خاطر دامنه وسیع سازگاری ارقام متوسط­رس و زودرس، آن را می­توان در مناطق سردسیر و دارای فصل رشد کوتاه کشت کرد و محصول اقتصادی بدست آورد (کوچکی و سرمدنیا، 1382).

شکل­گیری عملکرد در گیاهان زراعی در بردارندۀ مجموعه­ای از فرآیندهاست که در یک توالی زمانی قرار دارند. موراتا[8] (1969) شکل­گیری عملکرد گیاهان زراعی دانه­ای را به سه مرحله تقسیم می­کند. در مرحله اول اندامهای فتوسنتزی و جذب کننده عناصر شکل می­گیرند. مرحله دوم شامل شکل­گیری گلها و ظرف عملکرد می­باشد و در مرحله پایانی رشد گیاه، تولید، تجمع و انتقال حجم یا محتوای عملکرد انجام می­گیرد. این فرایندها به شکلی به یکدیگر مرتبط هستند به نحوی که هر نوع تنش محیطی که یکی از آنها را محدود نماید ممکن است قسمت بعدی و نهایتاً عملکرد را متاثر سازد.