:
استان ایلام در غرب کشور ایران و در سلسله جبال زاگرس قرار گرفته است. وجود دشتهای ایلام، شیروان چرداول، مهران، دهلران، آبدانان، دره شهر و ایوان از ویژگیهای آن می باشد.
از آنجائیکه در ساخت بیشتر سازه های بزرگ و کوچک استان ایلام به ضوابط و معیارهای مهندسی كمتر توجه شده است و رویداد زمین لرزه در آن عواقب بسیار نگران کننده ای در برخواهد داشت، منطقه مورد مطالعه از شهر ایلام به شعاع 200 کیلومتری آن یعنی تقریبا کل استان ایلام را شامل می شود که از شمال به استان کرمانشاه و از شرق به استان لرستان و از جنوب به استان خوزستان و از غرب به کشور عراق منتهی می شود.
برای بدست آوردن برآوردی از خسارت احتمالی زلزله ابتدا لازم است که تخمینی از زلزله های محتمل را در منطقه بدست آوریم که برای رسیدن به این هدف نیاز به تحلیل طیفی خطر زلزله در منطقه می باشد که در این مطالعه به آن پرداخته شده است.
تحلیل های خطر به تخمین کمی خطرات یک زلزله در یک محل خاص مربوط می شود. خطرات لرزه ای در شرایطی که یک زلزله مشخص مد نظر باشد، بصورت قطعی و در شرایطی که اندازه و زمان و مکان زلزله قطعی نباشد بصورت احتمالی بررسی می شود.
در اینجا به بررسی و توضیح این دو روش می پردازیم :
1-2- تحلیل قطعی خطر زلزله(Deterministic Seismic Hazard Analysis ) :

در سالهای اولیه مهندسی ژنوتکنیک لرزه ای، کاربرد  تحلیل های قطعی خطر زلزله DSHA رایج بود. یک روش تحلیل قطعی خطر زلزله

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

 مربوط به تعیین سناریوی خاص لرزه ای بود که بر مبنای آن ارزیابی خطر حرکت زمین صورت می گیرد، منظور تخمین وقوع زلزله با اندازه های خاص و در محلی خاص می باشد. یک روش نمونه تحلیل قطعی خطر زلزله DSHA بصورت روشی با چهار مرحله ( 1990.Reitter ) بشرح زیر قابل بیان است :

1– شناسائی و مشخص نمودن تمامی منابع زلزله که در محل قادر به تولید حرکات مهم زمین هستند. منظور از مشخص نمودن تعریف هندسه هر منبع و قابلیت لرزه ای آن می باشد.
2– انتخاب پارامتر فاصله منبع تا محل هر زون منبع : در اغلب روشهای تحلیل قطعی DSHA نزدیکترین فاصله میان زون منبع و محل مورد مطالعه انتخاب می گردد، این فاصله ممکن است بر مبنای فاصله کانونی یا زیرکانونی بسته به اندازه گیری فاصله مربوط به روابط تخمینی که در مرحله بعد استفاده می شود، تعریف گردد.
3– انتخاب زلزله مرجع( منظور زلزله ای است که شدیدترین ارتعاشات را تولید خواهد کرد). این زلزله معمولا بر حسب تعدادی از پارامترهای حرکت زمین در محل بیان می گردد. انتخاب بر اساس میزان ارتعاش تولید شده توسط زلزله( مشخص شده در مرحله 1) در فاصله پیش بینی شده در مرحله 2 صورت می گیرد. زلزله مرجع بر حسب اندازه( که معمولا با بزرگای آن مشخص می شود) و فاصله اش از محل مورد مطالعه بیان میشود.
4– خطر زلزله در محل، معمولاً بر حسب حرکات ایجاد شده زمین در محل توسط زلزله هادی تعریف می شود. مشخصات آن معمولاً بوسیله یک یا چند پارامتر حرکت زمین که از روابط تجربی بدست می آید، بیان               می گردد.
روش DSHA به صورت شماتیک در شکل(1-1 )نشان داده شده است. با نمایش فشرده این روش در چهار مرحله ملاحظه می شود که روشی بسیار ساده خواهد بود.
روش DSHA هنگامی که برای ارزیابی سازه هایی بکار می رود که شکست آنها عواقب فاجعه آمیزی دارد( همچون نیروگاههای اتمی و سدهای بزرگ)،چارچوب روشنی برای بررسی وخیم ترین حالت ارتعاشات زمین ارائه می دهد. این روش اطلاعاتی در مورد احتمال وقوع زلزله مرجع، موقعیت وقوع آن، میزان لرزش مورد انتظار در خلال زمانی مشخص( از قبیل عمر مفید یک سازه یا تأسیسات خاص) و بالأخره اثر عدم قطعیت در مراحل مختلف مورد نیاز برای محاسبه منتجه حرکت زمین بدست نمی دهد.