متوسط غلظت آلاینده هائی مانند منواكسیدكربن، هیدروكربنهای نسوخته و اكسیدهای نیتروژن در بسیاری از نقاط شهر تهران بیشتر از حد مجاز توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی می‌باشد. با توجه به رشد سریع ترافیك، وضعیت در آینده بدتر خواهد شد.

با توجه به اینكه 89 درصد از منابع آلوده كننده هوای تهران مربوط به خودروها است جایگزینی سوختهای پاكتر كه هم از نظر اقتصادی با صرفه تر و هم از لحاظ اثرات زیست محیطی آلودگی كمتری داشته باشند مورد توجه قرار گرفته و بصورت یك ضرورت اجتماعی مطرح گردیده است[1].

در مقایسه موتورهای گازسوز با موتورهای بنزینی، توان حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد كاسته می‌شود. دو علت عمده این كاهش یكی حالت گازی

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

 سوخت  CNGدر هنگام تزریق به موتور می‌باشد كه مقداری از فضای هوای ورودی به موتور را اشغال می‌نماید و باعث افت راندمان حجمی می‌گردد، دلیل دیگر بالابودن نسبت هوا به سوخت در شرایط استوكیومتری گاز نسبت به بنزین می‌باشد كه برای گاز این رقم در حدود 17.2 به یك می‌باشد و برای بنزین 14.7 به یك می‌باشد. این عامل نیاز بیشتر موتور گازسوز به هوا را نسبت به موتور بنزینی معلوم می سازد یعنی به زبان دیگر اگر بتوان آن مقدار گازی را وارد موتور نماییم كه مقدار انرژی آزاد شده آن معادل مقدار بنزین وارد شده به موتور باشد، می‌بایست هوای بیشتری نسبت به حالت بنزینی وارد موتور گردد.

چون مقدار هوای ورودی به موتور در حالت گازی حتی كمتر از مقدار آن درحالت بنزینی می‌باشد بنابراین در موتورهای گازسوز برای بهبود عملكرد نیاز به هوای بیشتری می‌باشد. با توجه به مقاومت گاز طبیعی در مقابل خوداشتعالی می‌توان توان كاسته شده را توسط روشهای مختلفی جبران كرد. اگر خواستار تشویق مردم برای استفاده از گاز طبیعی هستیم كاهش توان در زمان استفاده از گاز طبیعی قابل قبول نیست. روشی كه در این نوشتار برای بدست آوردن قدرت بیشتر ارائه می‌شود، عبارت است از بكارگیری توربوشارژر به منظور افزایش دبی جرمی هوا و متعاقب آن افزایش راندمان حجمی و قدرت موتور. همچنین با استفاده از پرخورانی می‌توان برخی از آلاینده های موتور را با هوادهی بیشتر یا اصطلاحا فقیرسوز كردن موتور درحد پائین تری نگه داشت.