بشر از ابتدای خلقت به جابجایی و سفر می‌پرداخته است. به‌‌دست آوردن غذا، آب، امنیت یا پیدا کردن منابع جدید، انگیزه‌های اولیه انسان برای تحرک و سفر بودند. اما بعد از آنکه نیازهای اولیه بشر تأمین شد، تفکر و اندیشه سفر برای سرگرمی، لذت و کشف مکان‌های جدید، آغاز شد. مسافرت و کاوش برای یافتن چیزهای تازه، به تأمین امکانات و فناوری تدارک لوازم یا طریقه سفر، بستگی داشته است. مسافران اولیه با پای پیاده یا سوار بر حیوانات اهلی سفر می‌کردند. ساختن قایق و کشتی، سفرهای دریایی را ممکن کرد و اختراع چرخ، روش‌های جدیدی برای مسافرت بر روی زمین را امکان‌پذیر نمود. هر پیشرفت و تکامل در دانش بشری و فناوری، فرصت‌های نوین گردشگری برای افراد انسانی را افزایش داد. در زمانی که تمدن شکل گرفت، جاده‌های بهبود پیدا کرد و حکومت‌ها برپا و مستحکم شدند، میل به سفر به منظور کشف مکان‌های جدید، کاووش برای یافتن منابع و امکانات بهتر زندگی، فراگیری دانش، بازدید و مقاصد مذهبی افزایش یافت .

گردشگری مجموعه‌ای از اقدامات، خدمات و صنایعی است که به مسافران خدماتی مانند، حمل و نقل، تامین محل‌های اقامت، جایگاه‌های تهیه و تدارک غذا، فروشگاه‌ها و بازارها، محل‌های تجاری و تسهیلات دیگر ارائه می‌دهند و سایر خدمات مهمان‌نوازی برای افراد یا گروه‌هایی که از خانه و محل زندگی خود دور افتاده‌اند را فراهم می‌کند . (مهریاری،1389ص 2 ،tebyan-zn.ir)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول

 

 

 

كلیات تحقیق

 

 

 

 

 

فصل اول: كلیات تحقیق

 

1-1- بیان مسئله:

 

گردشگری فرهنگی خود به‌نوعی آشكار و پنهان در حراست از میراث فرهنگی یك ملت و معرفی آن به جهانیان اهمیت ویژه‌ای دارد. ما در گونه‌شناسی جاذبه‌های گردشگری فرهنگی، هشت مورد عمده را طبقه‌بندی می‌كنیم كه عبارتند از: سایت‌های باستان‌شناسی، تاریخی و فرهنگی، الگوهای خاص فرهنگی، هنرها و صنایع دستی، فعالیت‌های جذاب اقتصادی، اماكن شهری جذاب، موزه‌ها، جشنواره‌ها و رویدادهای فرهنگی و آخر هم آداب و رسوم مهمان‌پذیری ساكنان.

 

هریك از این جاذبه‌ها، ویژگی‌ها و خصوصیات خاص خود را دارد. خوشبختانه ایران از نظر جاذبه‌های فرهنگی بسیار غنی است. موزه‌ها معمولاً در مكان‌های شهری و با موضوع‌های مختلفی همچون باستان‌شناسی، تاریخی، قوم‌نگاری، تاریخ طبیعی، هنری، صنایع دستی، علم و تكنولوژی، صنعت و… برپا شده‌اند. امروزه درصد بالایی از موفقیت موزه‌ها در جاذبه‌های معماری، تسهیلات، شیوه مدیریت و به‌طور كلی كیفیت آن بستگی دارد. در ایران به‌اندازه كافی به موزه‌ها توجه نمی‌شود و بسیاری از آنها به انبار تبدیل شده‌اند.

 

ایران در میان 200 كشور جذب كننده گردشگر در جهان رتبه 56 و از نظر درآمد ارزی رتبه 69 را دارد. در مورد معرفی جاذبه‌های گردشگری ایران، مسئولین مربوطه ضمن اینكه باید معرفی همه‌جانبه‌ای از آثار موزه‌ها داشته باشند، به‌صورت تعریف‌شده‌ای بایبد مخاطبان خود را طبقه‌بندی كنند تا بنا بر سلیقه و علاقه هر طیف، نوع ابزار اطلاع‌رسانی را انتخاب كنند. معرفی توانمندی‌های گردشگری در ایران، ابزارهای مختلف و بیان‌های متفاوتی را برای انتقالاطلاعات و پیام می‌خواهد كه در این زمینه حضور اساتید ارتباطات و وسائل ارتباط جمعی به‌همراه پژوهش‌گرانی كه داده‌های به‌روز را در اختیار مسئولین قرار دهند امری ضروری است و این همه بستگی به برنامه‌ریزی متولیان امر برای استفاده مطلوب از نظر كارشناسان دارد، اما در این میان نمی‌توان و نباید حضور بخش خصوصی را نادیده انگاشت. در این ارتباط، دستورهای رسمی راهگشا نخواهد بود. اینكه سازمان گردشگری بخش خصوصی را موظف كند كه به‌ازای خروج گردشگران ایرانی باید گردشگران خارجی را به داخل جذب كند، چندان كارساز و مقدور نیست. تنها راه، اطلاع‌رسانی درست و فراهم نمودن امكانات لازم و تعامل بین بخشی است تا علاوه بر افزایش حضور گردشگران، به كیفیت كار و ارائه خدمات بهینه نیز توجه لازم مبذول شود.

 

مروری گذرا بر تاریخچه ورود جهانگردان و گردشگران به ایران نشان می‌دهد كه عمده آنها گردشگران فرهنگی هستند و برای آشنایی با فرهنگ ایران و آثار باستانی و تاریخی به ایران می‌آیند. كارشناسان گردشگری معتقدند كه یكی از مهمترین عوامل جذب گردشگران، امنیت، میهمان‌نوازی و وجود آثار و ابنیه تاریخی قابل توجه، سهولت دریافت روادید، استفاده از دانش‌آموختگان رشته‌های مختلف مرتبط با صنعت گردشگری است و از همه مهمتر ارائه خدمات مناسب برای آنهاست. با مدیریت صحیح می‌توان از صنعت گردشگری و به‌ویژه مجموعه‌های فرهنگی و تاریخی برای افزایش درآمد ملی به‌جای اتكا بر صادرات نفت حداكثر بهره‌برداری را نمود. هدف این تحقیق بررسی نقش اماكن فرهنگی در جذب گردشگر و ارائه راه‌حل‌های نوین جهت جذب گردشگر در مجموعه‌های فرهنگی سعدآباد، نیاوران و گلستان می‌باشد.

 

1-2- ضرورت انجام تحقیق:

 

     صنعت گردشگرى در جهان در دهه‏هاى اخیر از رشد بسیار خوبى برخوردار بوده است، به طورى که در سال 1950 تعداد گردشگران بین‏المللى 25 میلیون نفر و درآمد حاصل از آن (1/2) میلیارد دلار بوده است. در سال 1999 تعداد گردشگران به 9/656 میلیون نفر و میزان درآمد حاصل از آن به 455 میلیارد دلار رسیده است و پیش‏بینى مى‏شود در سال 2005 تعداد گردشگران بین‏المللى به رقم 937 میلیون نفر و تولید ناخالص این صنعت در جهان به 2/7 تریلیون دلار برسد. کشورهاى مختلف جهان سعى دارند که سهم بیشترى از این صنعت را به خود اختصاص دهند تا بر مشکلات اقتصادى خود از قبیل بیکارى، کمبود منابع ارزى و… فائق آیند. ضرورت ایجاب مى‏کند که با شناخت استعددها و توانمندى‏هاى این صنعت در هر منطقه، گامى در جهت تقویت این صنعت برداشته شود. (فرزانه، 1389 :1)

 

از سوی دیگر، یافته‌های این تحقیق می‌تواند از سوی مسئولین و متولیان صنعت گردشگری در برنامه‌ریزی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

 

1-3- اهداف تحقیق:

 

• بررسی مشكلات و موانع موجود در توسعه گردشگری مجموعه‌های فرهنگی

 

• مشخص نمودن نقش مجموعه‌های فرهنگی بر جذب گردشگر

 

• مشخص نمودن تأثیر مجموعه‌های فرهنگی سعدآباد، گلستان و نیاوران بر جذب گردشگر و توسعه گردشگری در شهر تهران

1-4- سؤالات تحقیق:

 

• مشكلات و موانع موجود در توسعه گردشگری مجموعه‌های فرهنگی چیست؟

 

• نقش مجموعه‌های فرهنگی بر جذب گردشگر چیست؟

 

• تأثیر مجموعه‌های فرهنگی بر توسعه صنعت گردشگری چیست؟

1-5- فرضیات تحقیق:

 

1- مدیریت مجموعه‌های فرهنگی، تاریخی تهران در حال حاضر، هم به لحاظ میزان دانش و تخصص مدیران و كارشناسان و هم به لحاظ اخلاق و شیوه برخورد با گردشگران در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و این موضوع با كاهش گردشگران رابطه مستقیم دارد.

 

2- تقویت و اصلاح مدیریت مجموعه‌ها و افزایش سطح دانش تخصصی كارشناسان ذی‌ربط و اصلاح اخلاق و رفتار آنها با گردشگران با افزایش انگیزه گردشگران و رونق گردشگری در این سه مجموعه رابطه مستقیم دارد.

 

1-6- پیشینه تحقیق:

 

با بررسی‌های به‌عمل آمده تاكنون در ارتباط با موضوع آن‌طور كه این رساله مدنظر دارد تحقیقی صورت نگرفته است. اما به لحاظ ارتباط غیرمستقیم با موضوع مقالات و پژوهش‌های معدودی انجام شده است كه به‌نوعی برخی از ابعاد موضوع این رساله را پوشش می‌دهد كه در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شود:

 

• فرامرز، مرتضی. و سرپرست، عباسه. (1389)، «نقش گردشگری در فرآیند همگرایی فرهنگی کشورهای اسلامی»، در «مجموعه مقالات چهارمین کنگره بین‌المللی جغرافیدانان جهان اسلام»، زاهدان، 27-25 فروردین 1389.

نویسندگان این مقاله تحقیقی، بیشتر به تأثیر اقتصادی گردشگری توجه نموده و معتقدند كه: تقویت روحیه گردشگری در مردم یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی است که نقش به سزایی در اصلاح توزیع درآمد بین شهر و روستا و بین شهرهای مختلف کشور دارد. توسعه صنعت حمل و نقل، هتلداری، توسعه صنایع بومی در مناطق مختلف کشور، توسعه شبکه بانکی برای تسهیل معاملات و نقل و انتقال وجوه و تأمین امنیت ملی از طریق همگرایی فرهنگ‌ها همگی از ثمرات افزایش جابه‌جایی کوتاه مدت جمعیتی در قالب گردشگری است. اما نباید فراموش کرد كه محور دیگری که ما در آن بسیار قوی هستیم و بسیاری از کشورهای پیشرفته صنعتی و ثروتمند به‌شدت ضعیف‌اند، میراث 

خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir

  فرهنگی و سوابق تاریخی است. در این تحقیق تأكید شده است كه فرهنگ ما نقطه قوت ماست و تاریخ ما، زیبایی‌های طبیعت، وسعت کشور و تنوع آب و هوای آن و به‌ویژه هنر ایرانی سرمایه‌ای عظیم برای صنعت گردشگری  ایران است. البته در این تحقیق به مجموعه‌های سه‌گانه موضوع رساله حاضر نپرداخته است اما به نكات كلی و كلیدی مفیدی در راستای گسترش صنعت گردشگری ایران اشاره كرده است.

 

 

 

• ICOMOS,(1999), INTERNATIONAL CULTURAL TOURISM CHARTER. 8TH Draft, for Adoption by ICOMOS at the 12th General Assembly, Mexico, October 1999.

منبع مهم دیگر در ارتباط با گردشگری، منشور گردشگری فرهنگی است كه توسط ایكوموس، شورای بین‌المللی آثار و سایت‌های تاریخی[1] در اكتبر 1999 در دوازدهمین مجمع عمومی این شورا در مكزیك ارائه شده است. این منشور اشاره دارد كه: میراث طبیعی و فرهنگی یک ذخیره مادی و معنوی است که داستان توسعه تاریخی (جامعه) را بازگو می‌کند. این میراث نقشی مهم در زندگی مدرن دارد و باید برای عموم به لحاظ عینی، فکری و یا احساسی قابل دسترس باشد.

 

این منشور به حفاظت از بناهای تاریخی و رابطه بین میراث فرهنگی و گردشگری و شش اصل حمایتی از این میراث و نیز از گردشگران را مطرح كرده است.

 

 

 

3- برخی دیگر از پژوهش‌های انجام شده در زمینه صنعت گردشگری

 

1-7- نوع تحقیق:

 

این تحقیق به‌لحاظ هدف، كاربردی است. چون انتظار می‌رود متولیان و مسئولین صنعت گردشگری از نتایج یافته‌های آن در برنامه‌ریزی‌ها و تصمیم‌گیری‌های مرتبط با گردشگری استفاده كنند. از سوی دیگر، به‌لحاظ روش توصیفی، اكتشافی است. چون به كشف ویژگی‌ها و توصیف موقعیت مجموعه‌های سه‌گانه فرهنگی، تاریخی تهران می‌پردازد.

 

1-8- روش تحقیق:

 

     این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی و تحلیلی و از نوع كیفی است كه به دو شكل مطالعات اسنادی-كتابخانه‌ای و بررسی‌های میدانی انجام شده است.. بدین‌ترتیب كه ابتدا جهت روشن شدن ادبیات موضوع تحقیق و تدوین مبانی نظری و سوابق پژوهش از مطالعات نظری بهره گرفته شد كه با رجوع به كتابخانه‌ها و استفاده از كتب، پایان‌نامه‌ها و مقالات نگاشته شده، مرحله اول پژوهش به انجام رسید. در ادامه در پی یافتن پاسخ به سؤالات تحقیق و دست‌یابی به اهداف مورد نظر اقدام به تدوین پرسشنامه در راستای موضوع مورد بحث گردید.  همچنین برای عمق‌بخشی و افزایش اعتبار پرسشنامه، برای تكمیل اطلاعات پرسشنامه‌ها از مصاحبه  استفاده گردید.

 

 

 

1-9- محیط پژوهش: این تحقیق در قلمرو محیطی مجموعه‌های فرهنگی، تاریخی شهر تهران انجام شده است.

 

1-10- متغیرها:

 

1-11- چارچوب تحقیق:

 

تحقیق و برنامه‌ریزی در ارتباط با صنعت گردشگری می‌تواند معطوف به گرایش‌های مختلف باشد. در اینجا به چند گرایش عمده اشاره می‌شود:

 

– گردشگری زیارتی و مذهبی

 

– گردشگری طبیعت(طبیعت‌گردی)

 

– گردشگری بازرگانی و كسب و كار

 

– گردشگری علمی

 

– گردشگری معطوف به اوقات فراغت

 

متناسب با هر یك از اهداف و مقاصد گردشگری، چارچوب نظری تحقیق متفاوت است. چنانچه تحقیق صرفاً در خصوص گردشگری زیارتی و مذهبی باشد، مبانی نظری مربوط به انگیزه‌ها، اعتقادات و كنش‌های مذهبی مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در این رساله، موضوع تحقیق ابعاد چندگانه‌ای از اهداف و مقاصد گردشگری از جمله ابعاد زیارتی، علمی، بازرگانی، تفریحی به‌طور توأمان مورد مطالعه قرار می‌گیرد. بنابراین تحقیق و مطالعه معطوف به این مسئله در شهر تهران و مجموعه‌های سه‌گانه فرهنگی، تاریخی می‌باشد. لذا مبانی نظری آن پیرامون دو رویكرد اصلی شكل می‌گیرد:

 

الف: رویکرد عرضه و تقاضا

 

ب: رویکرد امکان سنجی و اصلاح

 

 

 

– رویکرد عرضه و تقاضا

 

در این رویکرد صنعت گردشگری به مثابه یک ساز و کار توسعه اقتصادی و اجتماعی در نظر گرفته می‌شود که ناشی از اثر‌گذاری و رابطه متقابل تقاضای گردشگری و عرضه آن است.

 

گردشگرانی که معمولا به مکانی خاص به دلایل شغلی، زیارت اماکن مقدس و یا تفریحات و گذراندن اوقات فراغت مسافرت می‌کنند در واقع تقاضا‌کنندگان اصلی امر گردشگری هستند. عوامل جذب‌کننده منطقه‌ای، جاذبه و اثر‌گذاری یک مکان مذهبی خاص، شرایط اقلیمی و محیط زیست و زیبایی‌های طبیعی و تسهیلات و امکانات تفریحی و شهری، سطح قیمت‌ها، همگی عرضه گردشگری را شکل می‌دهند. مطالعات نشان می‌دهد که مشخصاً گردشگری هم از طرف تقاضا و هم از سوی عرضه هدایت می‌گردد.(دالس ویل، 1387: 43)

 

عرضه گردشگری در واقع کالائی تولید می‌کند که آن را «محصول گردشگری» می‌نامیم. برای رسیدن به محصول گردشگری نیاز به تأسیسات زیربنایی و روبنایی جهانگردی است.

 

 

 

 – رویکرد امکان سنجی و اصلاح

 

فرایند برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در صنعت گردشگری با هدف اصلاح فرایندها و رونق و توسعه این صنعت منوط به شناخت امكانات و قابلیت‌ها است. در این راستا، موقعیت، کیفیت، ویژگی عملکردی و سایر عوامل موثر نقاط جذب گردشگر، مطالعه و پس از آن نقاط ویژه و مهم مورد ارزیابی و بررسی کیفی قرار می‌گیرد. همچنین ارزیابی، طبقه‌بندی و ترکیب افراد و گروه‌های اجتماعی گردشگری و نحوه استفاده از آنها از مجموعه فضاهای جاذب گردشگری، اقامتی و پذیرایی و تأسیسات زیربنایی جزو اهداف این بخش می‌باشد. ارزیابی اهداف طرح توسعه و رونق گردشگری شهر نیز از طریق شناخت قابلیت‌های توسعه و رفع موانع و کمبودها در این بخش حاصل می‌گردد.

 

1-12- جامعه آماری:

 

[1] ICOMOS: International Council on Monuments and Sites

 

[2] Rhodri, Thomas

 

[3] Zehrer, Anita.